2 september 1981. De Gentse post stempelt een enveloppe af die vijf dagen eerder is verstuurd vanuit Nice, Frankrijk. De enveloppe en haar inhoud zijn bestemd voor P.O. BOX444, die gehuurd is door Danny Devos (°1959), een student van de Academie voor Schone Kunsten die op dat moment in een huisje woont aan het Prinsenhof 3 in Gent. De gedrukte hoofding op de enveloppe vermeldt “MUSÉE D’ART VIVANT. NICE. BEN VAUTIER. 103, Route de Saint Pancrace. 06100 NICE”. De Franse kunstenaar Benjamin Vautier (°1935), beter gekend als Ben, antwoordt op een anoniem verzoek dat Danny Devos hem in augustus 1981 heeft bezorgd: “TELL ME SOME VERY PRIVATE THINGS ABOUT YOU. PLEASE DON’T MENTION YOUR NAME OR ADRESS (sic). SEND TO P.O.BOX444 9000 GENT 1. BELGIUM. THANKS. THIS FORM HAS BEEN SENT TO 100 PEOPLE.”

Om zijn project te realiseren, heeft Devos de pagina’s uit een blauw gelinieerd A4-schrift gescheurd waarop hij zijn verzoek steeds met de hand geschreven heeft, in hoofdletters en met de letter N altijd omgedraaid. Het antwoord van Ben is eveneens met de hand op het blad aangebracht, met een dikke zwarte stift: “I keep saying all day ‘Mind your own Business’.” Ben is niet de enige die Devos’ verzoek niet respecteert om de repliek anoniem te bezorgen. Ook Bernhard Müller van het collectief Minus Delta t laat zonder schroom weten wie hij is. Andere antwoorden zijn anoniem maar dragen dan weer duidelijke aanwijzingen betreffende de identiteit van de afzender (zoals het typische handschrift van James Lee Byars). Dat Devos gebruik maakt van een postbus betekent evenmin dat zijn anonimiteit gegarandeerd is. Op poststukken, verstuurd vanuit België en Duitsland, is de naam Danny Devos als ontvanger geschreven. Sommigen weten blijkbaar wie de huurder van postbus P.0.BOX444 is.

In totaal ontvangt Devos 30 antwoorden. Enkele zijn even laconiek als dat van Ben (“I would like to be homosexual”, “Fuck Off”, “I am a fascist”), andere eerder uitbundig (met collages, fotokopieën en zelfs een röntgenfoto). Twee van zijn brieven zijn nooit toegekomen en keren terug naar Gent: die van Grafika Airlines, een collectief van grafisch vormgevers en uitgevers in Brussel en die van beeldend kunstenaar Kim Kristensen uit Cleveland (Ohio, Verenigde Staten).

In het archief van Danny Devos is ook de lijst te vinden van alle mensen naar wie hij de brief gestuurd heeft: geen 100 maar 98 personen, hemzelf inbegrepen. De lijst maakt duidelijk dat de jonge kunstenaar reeds over een indrukwekkend netwerk beschikt. De afzenders wonen in België, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Polen, Tsjechoslowakije en de Verenigde Staten. De lijst omvat namen van individuele beeldende kunstenaars, uitgevers, muzikanten en performers, maar ook van kunstenaarscollectieven en bands (United Dairies Produce, Etat Brut, Pseudocode, The Come Organisation). Sommige geadresseerden heeft Danny Devos nooit ontmoet (Vito Acconci, Ben, Christian Boltanski, Pavel Büchler, Gilbert & George, Urs Luthi), maar met de meeste correspondenten heeft hij wel een persoonlijke band. Naast collega’s studenten en docenten van de academie (Frank Debusscher, Luc Desmet, Wim Van Mulders) zijn er actoren van de Antwerpse scène (Guillaume Bijl, Tine Jacobs, Ludo Mich, Ria Pacquée, Narcisse Tordoir, Daniel Weinberger of Louis Wuytack), vertegenwoordigers van de Belgische en internationale mail art scène (Guy Bleus, Johan Van Geluwe, Sjoerd Paridaen, Klaus Groh of Mark S. Bloch), muzikanten (Cedric Fordeyn, Johan De Smet of Xavier Rathé) of performers (Joel Hubaut, Boris Nieslony, Harrie de Kroon, Kees Mol, Servie Janssen).

TELL ME SOME VERY PRIVATE THINGS ABOUT YOU is de tweede enquête waarvoor Danny Devos zijn Gentse postbus gebruikt. In 1980 heeft hij een gelijkaardig mail art project gerealiseerd door een fotokopie naar zijn Nederlandstalige contacten te sturen met de vraag “Bent u gelukkig?”. Het verzoek, dat niet anoniem verstuurd werd, genereerde allerlei antwoorden die inhoudelijk en plastisch even divers waren als die van TELL ME SOME VERY PRIVATE THINGS ABOUT YOU. Tot op de dag van vandaag is Devos er niet in geslaagd om deze terug te vinden in zijn archief.

Danny Devos realiseert het mail art project in 1981 zonder de intentie om de antwoorden te publiceren of tentoon te stellen. Met deze expositie in KIOSK worden de antwoorden voor de allereerste keer publiek gemaakt.

Met dank aan: Danny Devos, Chiara Stefanelli, Koen Brams en Valerie Verhack.